Bronnen

Ik heb Hannekelief geschreven vanuit het perspectief van het 8-jarige meisje Hanneke. De herinneringen van Hanneke vulde ik daarbij aan met die van ooggetuigen; mensen uit Eerde die Hanneke nog gekend hebben en ook wel wisten dat Hanneke een Joods meisje was, maar van thuis uit meekregen: 'daar mag je niet over praten!'

Mensen die Hanneke in Mariaheide hebben ontmoet, heb ik niet gevonden, maar wel heb ik verklaringen dat het de familie van Asseldonk aan de Hintel was, waar Hanneke het laatste deel van haar onderduik heeft doorgebracht. De plekken waar Hanneke geweest moet zijn op haar vlucht heb ik beschreven aan de hand van verhalen van mensen die in de septemberdagen van 1944 op die plek waren of door middel van verhalen die de kinderen nog wisten te vertellen. Dan zijn er ook nog mensen die me geholpen hebben zonder een concrete aanwijzing van Hanneke te kunnen geven, maar meedachten en foto's wilden delen.

Soms leek het zoeken naar sporen van Hanneke op het zoeken naar de bekende speld in een hooiberg, maar er was ook een grote meevaller en was het grote onderzoek dat de Udense historicus Dr. Frans Govers begin jaren '80 uitvoerde deed voor zijn publicatie ‘Corridor naar het Verleden’ uit 1983, de geschiedenisbijbel wat betreft de tweede wereld oorlog in Veghel. De mensen die Hanneke in de oorlog hielpen overleven, heeft Frans uitgebreid geïnterviewd en zijn onderzoek vormt dan ook de historische basis voor Hannekelief. Voor wie zich nog ooit verder wil verdiepen in de oorlogsggeschiedenis van Veghel, is ‘Corridor naar het Verleden’ een onmisbare bron.

André van der Linden, Mariaheide